25 Δεκεμβρίου 2011, 17:28

Τρεις μέρες στα πρόθυρα του κλάματος. Άσπρο δωμάτιο με ήχους αυτοκινήτων.

2 σχόλια:

  1. και πράσινα άλογα26 Δεκεμβρίου 2011 στις 5:55 μ.μ.

    Σιχαίνομαι τις μέρες που ξέρω ότι πρέπει να κλάψω για να ηρεμήσω αλλά όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. παναγιώτης ιωαννίδης / panayotis ioannidis2 Ιανουαρίου 2012 στις 7:50 μ.μ.

    με τον καιρό, συνηθίζει κανείς: αποδέχεται πως δεν κλαίει εύκολα, όπως άλλοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)