billets-doux à ma soeur: 2017

Λέει "εμμένεια".
Και "περιστροφή".
Στο πρώτο ραντεβού.

Πενήντα χρόνια μες στις πόλεις, τώρα φθινόπωρο στο δάσος, δεν είχα φανταστεί πως θα υπήρχε κι ο ήχος των φύλλων που πέφτουν.

Ξενοδοχείο συνεδρίων Σαββατοκύριακο: Στη μία αίθουσα, μύκητες στην Ανταρκτική - στην άλλη, η Επανάσταση στην Κούβα ζει.

Welcome reception: ανάμεσα στα καναπεδάκια που εν ριπή οφθαλμού εξαφανίζονται, ο γηραιός τσελλίστας στονάρει με σεβασμό.

Και μια χειραψία μπορεί να είναι ανήφορος.

Μια αζαλέα. Είμαστε όλοι καλά και σε σκεφτόμαστε πολύ.

Τα τζιτζίκια της Κορινθίας.
Τα τζιτζίκια του κοιμητηρίου.
Τα τζιτζίκια του μπαλκονιού μου.