31 Δεκεμβρίου 2012, 00:13

Όταν, τετράχρονον, η μητέρα τον ρώτησε: "Είσαι ευτυχισμένος;", εκείνος αποκρίθηκε: "Πολύ ευχαρίστως".

22 Νοεμβρίου 2012, 14:53

Ολοένα πιο κίτρινοι
οι νότιοι τοίχοι

22 Νοεμβρίου 2012, 11:15

"Το σπίτι όπου κατοικούσε η Δησδεμόνα διατίθεται προς ενοικίαση. Τους θερμούς χαιρετισμούς μου στα ψαρόνια." (Ράβει ο Τσέχοφ κι εγώ κόβω.)

17 Νοεμβρίου 2012, 20:23

Σας φιλάω
με γιαούρτια
και μέλια.

12 Νοεμβρίου 2012, 22:58

Λέει: Μοναχικό υγρό φθινόπωρο, ούτε στον εχθρό μου.

25 Οκτωβρίου 2012, 17:00

Αρρώστησαν οι σημύδες.

4 Σεπτεμβρίου 2012, 15:17

Λέει: Το εντάξει είναι μια σπουδαία επινόηση για το αδύνατον.

29 Ιουλίου 2012, 02:49

Λέει: Σαν να το φοράει άνθρωπος, αλλά δεν είναι κανείς.

21 Ιουλίου 2012, 16:43

Καλοκαιρινή μετακόμιση. Τέσσερα χειμωνιάτικα καπέλα φορεμένα στο κεφάλι.

18 Ιουλίου 2012, 21:38

Σ' άκουγα σαν να μίλαγες μέσα από κασκόλ.

10 Ιουλίου 2012, 20:13

Τέσσερις έφηβοι σκαίητερ, με τις σανίδες στα χέρια, βγαίνουν από το Πάρκο και μπαίνουν σ' ένα ταξί.

28 Απριλίου 2012, 16:22

Μια φράση που αντηχεί μες στο μυαλό - σαν ένα μαλακό στρογγυλό αντικείμενο καθώς πέφτει στο νερό.

26 Απριλίου 2012, 20:43

Ό,τι θες άσε κι ό,τι θες πάρε.

19 Mαρτίου 2012, 17:34

Είχα μια αγάπη κάποτε. Τώρα όρθιος τρώω την τελευταία σοκολάτα.

18 Φεβρουαρίου 2012, 22:12

Ασημένιο κουταλάκι μες στα λάχανα.

3 Φεβρουαρίου 2012, 11:27

Καθ' οδόν για τη δουλειά, ένα βλέμμα, και κοντοστέκεται. Αναρωτιέται αν πρέπει ν' αλλάξει πορεία - αλλ' από κει που κοιτάει, παρεμβάλλεται και πλησιάζει μια νέα γυναίκα, με τρύπια παπούτσια. "Από τη Ρουμανία" λέει, και ζητάει σπανακόπιτα. Της πήρε μιά χορτόπιτα και κοκα-κόλα - δεν είχε για παπούτσια από το διπλανό κινέζικο.

13 Φεβρουαρίου 2012, 12:43

Δυό ζέρμπερες μες στη μαρμάρινη αγκαλιά.

8 Φεβρουαρίου 2012, 12:23

Ο ύπνος ως αυτοσκοπός: η απελευθέρωση του κύκνου.

25 Ιανουαρίου 2012, 20:52

Λέει: "Κάτω η μοναξιά κι ο μεταμοντερνισμός!"

26 Ιανουαρίου 2012, 2:16

"Δίσταξε" όπως "νύσταξε": πιό προστακτικό. Ύπνος και Σάββατο.

10 Ιανουαρίου 2012, 21:02

Είναι καλοκαίρι, είναι δεκάξι - και υπογραμμίζει με μολύβι στην Eroica του Πολίτη: "Ανάγκη πάσα, τη δωδεκάτη ετούτη ώρα, να συγχρονίσομε το λογικό με την ευαισθησία".

31 Δεκεμβρίου 2011, 14:20

Άυλο πρωινό, στα φιλιά δοσμένο.

6 Ιανουαρίου 2012, 11:44

Χήρα η Αρετή διαβάζει Πλάτωνα.