Νά 'χεις εμπιστευτεί λάθος άνθρωπο: ένας απ' τους πολλούς δυσάρεστους ορισμούς της ζωής.
3 Φεβρουαρίου 2011, 18:29
Παράξενο η επιστροφή στο σώμα και το άνοιγμα στον κόσμο νά 'ναι μία, η ίδια, κίνηση.
2 Φεβρουαρίου 2011, 22:48
Και μετά: "Μιά ταινία είναι σαν λουλουδάκι - κάπου φυτρώνει και το βρίσκεις ακριβώς εκεί". Είναι κρυωμένη, κι εγώ ακούω "μπλουζάκι": "Μιά χαρά είναι κι αυτό."
2 Φεβρουαρίου 2011, 22:38
Εκείνη λέει: Αυτή είναι η αληθινή πρόοδος γιά τον άνθρωπο - να μην εργάζεται εντατικά.
1 Φεβρουαρίου 2011, 00:30
Ίσως να φταίει που δεν καπνίζω και οι μέρες περνάνε θολές, χωρίς σήματα καπνού και με τρύπιο κεφάλι. Συγγνώμη - θα επανορθώσω, κάπως.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)